Οι μισθοφόροι των Βυζαντινών προέρχονταν κυριολεκτικά από όλα σχεδόν τα έθνη του τότε γνωστού κόσμου.
Αρχικός τίτλος :Το μωσαϊκό εθνών του βυζαντινού στρατού
Ιωάννης Παγουλάτος: Νομικός, Δημοσιογράφος
Από τον 11ο αιώνα και μετά, οι ένοπλες δυνάμεις του Βυζαντίου εισήλθαν σε μια περίοδο μετάλλαξης. Οι αυτοκράτορες άρχισαν να φροντίζουν περισσότερο τα λεγόμενα «Τάγματα», δηλαδή τις επίλεκτες επαγγελματικές μονάδες, και παραμέλησαν εντελώς τους τοπικούς «Θεματικούς Στρατούς», που αποτελούνταν από τους κατοίκους της κάθε περιοχής.
►ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ :Στην Αν. Ευρώπη, το Βυζάντιο γνώρισε μεγάλη ακμή υπό τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Α' (κυβ. 867-886) και τους διαδόχους του, Λέοντα ΣΤ' (κυβ. 886-912) και Κωνσταντίνο Ζ' (κυβ. 913-959), μέλη της Μακεδονικής Δυναστείας. Το εμπόριο αναπτύχθηκε κι οι ηγεμόνες αυτοί φρόντισαν να ασκείται ομοιόμορφη διοίκηση σε όλες τις επαρχίες. Ο βυζαντινός στρατός αναδιοργανώθηκε, κάτι που επέτρεψε στους Αυτοκράτορες Ιωάννη Α' Τσιμισκή (κυβ. 969-976) και Βασίλειο Β' (κυβ. 976-1025) να επεκτείνουν τα εδάφη του κράτους προς όλες τις κατευθύνσεις. Η αυτοκρατορική αυλή έγινε το επίκεντρο αναβίωσης των κλασσικών σπουδών, που είναι σήμερα γνωστή με τον όρο Μακεδονική Αναγέννηση. Συγγραφείς όπως ο Ιωάννης Γεωμέτρης (ακμ. αρχές 10ου αι.) συνέθεσαν νέους ύμνους, ποιήματα κι άλλα έργα. Η αποστολή ιεραποστόλων, τόσον από την Ανατολή όσο κι από τη Δύση, συμβάλλανε στον εκχριστιανισμό των Μοραβών, των Βουλγάρων, των Βοημών, των Πολωνών, των Μαγυάρων και των σλαβικής καταγωγής Ρως του Κιέβου. Αυτοί οι προσηλυτισμοί συμβάλλανε στην ίδρυση πολιτικών κρατών στα εδάφη των λαών αυτών: τη Μοραβία, τη Βουλγαρία, τη Βοημία, τη Πολωνία, την Ουγγαρία και το Κράτος των Ρως του Κιέβου. Η Βουλγαρία, που δημιουργήθηκε περίπου το 680, εκτεινόταν στην ακμή της από τη Βουδαπέστη μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα κι από τον ποταμό Δνείπερο στη σύγχρονη Ουκρανία μέχρι την Αδριατική Θάλασσα. Το 1018 οι τελευταίοι Βούλγαροι ευγενείς είχανε δηλώσει υποταγή στη Β. Αυτοκρατορία.◄
